Een prachtig schouwspel aan de Singel
In samenwerking met de vereniging Vrienden van het Aangespannen Paard N-H organiseert de 8 October Vereeniging Alkmaar Ontzet de jaarlijkse Oud-Hollandse ringsteekwedstrijden.
Het Oudhollands Ringsteken, al jaren een traditie op tijdnes Alkmaar Ontzet. Elk jaar weer is het een prachtig schouwspel aan de Singel. Prachtige rijtuigen, goed verzorgde paarden en uitgedoste berijders. Alles ziet eruit om door een ringetje te halen.
Het Kennemerpark leent zich bij uitstek voor dit evenement. De rijtuigen kunnen in alle rust een vaste omloop maken en een rij vormen voor de volgende start. Per ronde zijn een verschillend aantal punten te behalen. Iedere koets tracht 3 ringen per omloop te steken. Dat levert dan 30 punten op bij de 1e omloop, 60 bij de 2e poging en zo kunnen er maximaal 240 punten worden behaald.
Geschiedenis en systemen van ringsteken
De eerste keer dat het Traditionele spel, een oude vorm van volksvermaak, voorkomt in de geschiedenisboeken, dateert uit het jaar 1743 toen Keizerin Eugènie van Oostenrijk op 1 januari haar Nieuwjaarsfeest hield waarbij met 7 puur gouden karossen het ringsteken werd gehouden in de Hofburg, de plaats waar nu nog steeds de Spanische Hofreitschule is gevestigd. Nadien is het ringsteken nooit meer in Oostenrijk beoefend.
Zeker wel in Nederland nadien, vooral de provincies Friesland, Noord-Holland en Zuid-Holland kennen een lange en rijke traditie hierin. Elke provincie heeft een eigen systeem en willen dit ook zo houden. Hier hebben wij te maken met een stuk cultuur, geschiedenis en historie.
De spelregels in Noord-Holland
Ook hier staan 3 palen (galgen genoemd) langs het parcours, met bovenaan de paal een ‘schaats’ = horizontale versierde arm waaraan de ringen met een magneet bevestigd worden. De ringen worden gestoken met een houten ‘sabel’ van ongeveer 75 cm lengte, welke door de steekster achter het gevest dient vastgehouden te worden.
De benaming van deze attributen komt omdat het ringsteken vaak op de oude toernooivelden werd gehouden en de galgen niet meer werden gebruikt om de misdadigers aan op te knopen. De edelen die aan de ringsteekwedstrijden deelnamen droegen altijd een sabel, vandaar dat deze benamingen nog steeds gehanteerd worden.
Ook in Noord-Holland is de beschikbare tijd en de lokale traditie bepalend voor het aantal ronden dat gereden kan worden evenals de puntentelling voor het aantal gestoken ringen.
De prijzen bestaan van oudsher uit fraaie gebruiksvoorwerpen bij het ringsteken en voor de altijd toegevoegde onderdelen: schoonste geheel, bestgaande paard, wijze van mennen en soms nog Miss Ring bestaan vaak uit geldprijzen of waardebonnen.